Hallo allemaal,

Na een behoorlijke lange reis van Amsterdam via Londen naar Delhi kwamen we aan in deze mega-stad. We zijn nu een paar dagen in het onbeschrijfelijke India en we kunnen zeggen dat werkelijk al onze zintuigen iedere seconde geprikkeld worden: horen, zien, voelen, proeven en ook zeker ruiken (en dat niet altijd positief bedoeld!).
Delhi was indrukwekkend om te zien. We hebben gekozen om de belangrijkste bezienswaardigheden te bezichtigen. Het was na aankomst vanuit Nederland behoorlijk pittig, maar we hebben het overleefd. Vooraf dachten we dat het een shock zou kunnen zijn, maar dat is reuze meegevallen. Wel waren we blij dat we op het einde van de dag naar het treinstation werden gebracht, omdat we wisten dat we dan eindelijk naar bed toe konden.
De trein was een belevenis op zich. We zaten in een 'coupéetje' met aardige Indiase mensen en we hadden nogal wat bekijks. Grote tassen, grote schoenen, een meid met korte haren en ook nog eens blank zijn: dat vraagt om starende Indiërs. Ze zijn allemaal super vriendelijk en zeer geïnteresseerd en de kinderen willen even Engels praten en je een handje geven. Op en top genieten voor ons die treinrit!
In Ranthambore aangekomen werden we opgehaald door onze chauffeur Jippie en een lokale gids. We werden naar ons hotel gebracht dat aan de rand van het Ranthambore National Park ligt. Een mooie kamer in een bungalowtje in een fraai aangelegde tuin. Onze vakantie kan niet beter beginnen. Na een paar happen gegeten te hebben, konden we dan eindelijk naar bed (we waren al 48 uur wakker!). 's Ochtends werden we gewekt en we moesten uit een hele diepe slaap ontwaken. We hadden 's ochtends namelijk om 06.30 uur onze eerste safari. Ja dat betekent dus om 07.15 uur vertrekken, want Indiërs nemen de tijd niet zo nauw! En daar sta je dan met je verrekijker en camera om de nek en nog de slaap in de ogen (... we hadden 3 kwartier langer kunnen blijven liggen). Het Ranthambore national park was voorheen een jachtgebied voor de Koninklijke Maharadja. In dit park zijn zelfs een fort en enkele andere gebouwen midden in de natuur terug te vinden. Een vreemd maar wel interessant contrast.
Onze verwachtingen van de safari in dit nationale park waren niet hoog wat betreft van het spotten van wild en zeker niet het spotten van de tijger. Dit is ook niet gebeurd, helaas (stiekem toch gehoopt??). Na de lunch nam Janneke een banaantje mee en dat moest ze snel afgeven toen een black faced monkey op haar af kwam rennen. Helaas geen banaantje, maar wel een leuke foto van een triomfantelijk kijkende black faced monkey!
's Middags hadden we een tweede safari en het gebied waar we doorheen reden was schitterend. Ook meer dieren gespot; o.a. het sambarhert, de chital (spotted deer), een prachtige uil in een boom en een aantal mangoesten.

Woensdagochtend zijn we richting Jaipur gereden. Jippie (onze chauffeur) kwam ons ophalen. We hebben ook meteen kennis gemaakt met de rijkunsten van de Indiërs. Eén regel: er bestaan geen verkeersregels. Rood is doorrijden en borden hangen er voor decoratie. Dus het wet van de sterkste geldt hier. Gelukkig rijdt Jippie prima al hebben we soms wel ons hart vast gehouden. De trucks die hier rondrijden lijken wel rijdende kerstbomen. De één blinkt nog meer dan de ander en versieringen hangen overal. We vragen ons af of ze wel voldoende zicht op de weg hebben. En wat we vooral niet mogen vergeten is het claxoneren. Continu maakt men gebruik van de claxon. Na een paar dagen India hoor je het niet meer.
Aangekomen in Jaipur regende het pijpestelen. Jippie nam ons mee naar een lokaal Indiaas restaurantje. Daar hebben we heerlijk gegeten. Een bord met allemaal kleine hapjes en Jippie legde uit hoe we moesten eten. Alles met de rechterhand, inclusief het breken van het naanbrood. Dat vraagt wat oefening, maar het is ons redelijk gelukt.

Jaipur is de hoofdstad van Rajasthan en staat bekend als de roze stad. De gebouwen van de oude stad zijn in een rozetint geschilderd toen Prins Albert van Wales naar Jaipur kwam (lang geleden!). Rondom de oude binnenstad is een stadsmuur waarin allemaal winkeltjes zijn gevestigd. Dit zijn winkeltjes voor de lokale bevolking en voor ons heerlijk om door heen te struinen zonder continu aan je arm getrokken te worden. We genieten ervan om dit schouwspel van koop en verkoop te aanschouwen. Hier komen echt al je zintuigen aan bod. Prachtig!
Vandaag (donderdag) hebben we 's ochtends met Shaam (lokale gids) een bezoek gebracht aan het Amber Fort. Ons programma zou beginnen met een ritje op de rug van een olifant naar de entree van het fort. Toen we aankwamen schrokken we van de enorme horde toeristen met de gemiddelde leeftijd van boven de 50 (sorry paps en mams...), maar meestal mijden wij deze plekken. Even diep ademhalen en in een ellenlange rij aansluiten. We moesten even denken aan lange rijen in een attractiepark. Het ritje op de olifant was best lachen; we hadden meer de slappe lach van het aanschouwen van hoe iedereen er mee om ging en we kwamen helemaal niet meer bij toen een opdringerige Indiase fotograaf twee Engelse meiden toeschreeuwde 'please smile and look into my camera, you do not look pretty!!!!'. Die meiden bescheurden het en wij ook. Toeristische trekpleister? Nee, helemaal niet hoe kom je daar nu bij.
Al met al was het bezoek aan het fort zeker de moeite waard en vooral ook omdat onze gids ons heel veel heeft verteld over de geschiedenis en het geloof in India wat je heel veel terug ziet komen in wandtekeningen en andere kunst. In de vroege middag hebben we het Observatory bezocht. Dit is Unesco werelderfgoed waar eeuwenoude meetapparatuur van het sterrenstelsel te zien is. Daarna ook nog een bezoek aan het City Palace, dat mag natuurlijk niet ontbreken.
De rest van de middag hebben we nog lekker gewandeld door de straten van Jaipur en nu zitten we lekker met een biertje buiten in de tuin van het hotel dit berichtje te schrijven.
India is voor ons een nieuwe belevenis die moeilijk te omschrijven is. Je moet het echt zelf ervaren. Morgen op naar onze volgende bestemming: Keoladeo Vogelreservaat in Bharatpur en daarna de Taj Mahal in Agra!

Ons vergaat het uitstekend. Tot nu toe geen last van onze buik (...... hoe lang nog??) en we genieten volop wat India zo bijzonder maakt.

Veel liefs,
Pascal & Janneke
Jaipur - 18 november 2010